Uzmanlar ergenlik döneminin gençler için uzun bir yol olduğuna ve bu süreçte ebeveynlerin de zorlu bir süreçten geçtiğine dikkat çekerek, “Ancak öncelik ergen gençlere veriliyor ve anne-babalarının ihtiyaçları ya erteleniyor ya da göz ardı edilebiliyor. Oysa onların da bu süreçte uzman desteğine ihtiyacı var” değerlendirmesini yapıyorlar.
Uzmanların çocukluktan yetişkinliğe giden uzun bir yol olarak tanımladıkları ‘ergenlik’ aynı zamanda ebeveynler için de zorlu bir süreç ama bu yolda ebeveynlerin ihtiyaçları ya erteleniyor ya da göz ardı ediliyor.
Uzmanlar ergenliğin yol ayrımlarıyla dolu uzun bir yol olduğunu, bu süreçte önce cinsiyet hormonlarının salgılanmasıyla bedende değişimlerin yaşandığını, gencin duygularında aşırılıklar görüldüğünü ve bu duyguların hızla değiştiğini belirterek, genel ergen davranışları konusunda şu örnekleri verdi: “Odasının kapısını kapatır bazen kilitler. Kişisel sınırlarını çizer ve bunun anlaşılmasını ister. Çünkü bu şekilde kabul görmek ister. Hem evde hem de akran grubu içindeki durumunu, kim olduğunu bulmaya çalışırken yeni roller dener. Arkadaşları tüm zamanını alır ve ebeveynlerinden çok akranlarına ihtiyaç duyar. Anne-babasının bilgeliğini sorgulamaya başlar, onlarla ve onların bilgisiyle yarışır. Anne-babasının temsil ettiği otoriteyi de sorgular. Bir yandan anne-babasından uzaklaşır bir yandan da ailesinin sessiz ve görünmez varlığını hissetmeye ihtiyaç duyar.”
Bu zorlu süreçte uzmanlar olarak genellikle ergenlik dönemine ergenin dünyası, onun fizyolojik ve psikolojik gelişimi, karşılanması gereken ihtiyaçları açısından bakarak değerlendirmeler yaptıklarını vurguluyor ve “Aslında biz uzmanlar için de öncelik büyümekte olan gençlerde. Ebeveynlerin yaşadıkları ve ihtiyaçları biraz gerilerde kalıyor, erteleniyor ya da göz ardı ediliyor. Oysa ergenlerin ebeveynleri de bu süreçte desteğe ihtiyaç duyabiliyor” diyor.